25 tassen en 11 man

Deze vierde competitiewedstrijd, een heuse streekderby, moesten we starten met slechts 11 spelers. Verschillende blessures en privé verplichtingen waar men niet onderuit kon of wilde hielden verschillende bepalende spelers thuis. Het was gelukkig prachtig voetbalweer en het kunstgras lag er prachtig glad bij. De eerste helft ging keurig gelijk op met nauwelijks serieuze doelkansen voor beide partijen. Niet lang voor de pauze een tegenvaller,  Wilco E moest er af met een hamstringblessure. Naar eigen zeggen komt dat vooral doordat hij een zittend beroep heeft en op sokken werkt. De klompen gaan altijd uit in de trekker.. Gelukkig had de leider van vandaag én vlaggenist Mark de voetbalkleren mee én de goede schoenen aan. Wat een voorzienigheid en kon hij mooi op de rechts de sterke lijn met broer Erik en Herwin vR bedienen. Maar daarover meer.

We kennen Dinand als een zeer gepassioneerd en bevlogen voetballer die uit emotie geweldige acties maar ook wel eens een dom ding kan doen. Vandaag was een domme dag. Uit frustratie dat we als SHE 4 met 25? tassen maar 11 man op de mat kunnen krijgen trapte hij een Brummen speler na. In de geest van de wedstrijd had geel een voldoende straf kunnen zijn maar de overigens verder prima jonge scheids had kordaat de rode variant uit de zak getrokken. Dag Dinand.

Zo gingen we de rust in en na een lange wandeling naar de kleedkamer was de thee inmiddels lauw. Wat te doen in de tweede helft met 9 veldspelers? Eerst maar eens inzakken en hopen op een leuke counter of uitbreek kans. Zo gezegd zo gedaan. En de eerste 25 minuten speelden we beter dan de gehele eerste helft. Als eerder vermeld kwam de meeste dreiging van rechts en een boogbal van Erik wist Frank M prachtig over de keeper te koppen. Stonden we zo maar 0-1 voor. We verzuimden echter om ons nu wel te laten zakken en Brummen het werk te laten doen. Alsof we nog de tweede móesten maken! En na balverlies op de middellijn wist de tegenstander met een uitval toch de 1-1 te maken. En de vermoeidheid sloeg toe bij onze 9 veldspelers. In een offensief kregen we de bal maar niet weg en in een scrum kreeg een Brummense speler de bal wel erg gelukkig voor de voet en wist tot zijn eigen verrassing te scoren. Wat een tegenvaller, zo goed waren ze nu ook weer niet dat we met 0 punten huiswaarts moesten. Maar dat dat was wel wat het was… De moraal van het verhaal? Ga niet met 11 spelers van huis en knip je teennagels op tijd om die mooie SHE voelbalkousen heel te houden. En het kistje bier ter ere van Mark’s verjaardag werd gewaardeerd.

De vervangende reporter